#5 Kto może zostać fizjoterapeutą ?

    WPIS KIEROWANY JEST DO OSÓB ZASTANAWIAJĄCYCH SIĘ NAD WYBRANIEM SWOJEGO KIERUNKU ZAWODOWEGO ORAZ DLA LUDZI WYKONUJĄCYCH ZAWÓD..     

Czy każdy może zostać fizjoterapeutą ? - tak każdy - tak samo można zostać mechanikiem ( nie mając pojęcia o tym) , czy też fryzjerem który robi na głowie klienta ARMAGEDON :) - można, ale po co ?  

Fizjoterapeuta to osoba, którą powinny cechować następujące elementy : 

- przede wszystkim dobre serce i chęć niesienia pomocy drugiemu człowiekowi

- powinien być osobą dla której nieustanne zdobywanie wiedzy i doświadczenia powinno być sprawą oczywistą 

- osoba taka powinna cechować się również sympatią - uśmiechem, swego rodzaju charyzmą by umieć zainteresować pacjenta danym tematem ( pomóc mu w zainteresowaniu się samym sobą - problemem jaki posiada - dla uzyskania lepszych rezultatów terapii) 

- komunikatywność z drugim człowiekiem to w tym zawodzie podstawa - ponieważ 90% sukcesu terapii to prawidłowo przeprowadzony wywiad z pacjentem 

- umiejętność kojarzenia faktów i łączenia ich ze sobą ( zarówno podczas przeprowadzania wywiadu ale i łączenia wiedzy zdobytej podczas studiów, szkoleń, itp. ) 

- człowiek taki musi być otwarty zarówno dla pacjenta jak i na zdobywanie nowej wiedzy 

- cierpliwość i pokora, która prowadzi do sukcesu - elementy których pominąć się nie da w terapii pacjenta 

- powinien być swego rodzaju odkrywcą , ponieważ wielokrotnie w gabinecie podczas diagnozowania , lokalizowania i określania miejsca problemu (bo często ono jest zupełnie odległe od miejsca odczuwania bólu) spędza się wiele czasu i umiejętność odszukania problemu jest jak pójście do celu kierując się sznurkiem, który przemieszcza się przez różne wzniesienia, doliny i zakręty w rezultacie doprowadzając nas do Celu :) 

Napewno wielu z Nas, może nawet TY spotkało się z oschłością w gabinecie lekarskim, w urzędzie skarbowym, na poczcie, itp.. Ludzie do których przyszliśmy z pragnieniem uzyskania pomocy potraktowali Nas w sposób obojętny wzbudzając w Nas poczucie zlekceważenia i swego rodzaju zniechęcenia do ponownego spotkania się z danym osobnikiem .. Moim zdaniem człowiek pracujący z drugim człowiekiem powinien darzyć go OGROMNYM szacunkiem i poważaniem już po jego otwarciu drzwi do gabinetu .. dlaczego ? - Ponieważ uśmiech, "pokój ducha", opanowanie wzbudza w drugim człowieku spokój, przez co staje się on bardziej otwarty na nas - czyli na zupełnie obcego mu człowieka, któremu za chwile będzie miał opowiadać "całe życie" .. 

Ludzie, którzy coś robią bo muszą nigdy nie będą dobrymi mechanikami, stolarzami, garncarzami, rolnikami , a w SZCZEGÓLNOŚCI osobami podejmującymi prace gdzie w grę wchodzi drugi człowiek.. 

Z własnego doświadczenia mogę Ci czytelniku powiedzieć, że gdy wchodzę do sklepu, na pocztę idę do lekarza, a nawet do spowiedzi i trafiam na osobę, która w pierwszych sekundach robi na mnie bardzo negatywne wrażenie i czuję się przy niej niechciany to po prostu wstaje i wychodzę - dając tym samym takiemu osobnikowi do myślenia, że jednak coś jest nie tak .. 

No dobrze, ale przecież mogła pojawić się taka myśl w Twojej głowie znając to samemu po sobie, że przecież nie każdego dnia ktoś musi mieć dobry humor, nastawienie, przecież nie zawsze jest się uśmiechniętym od ucha do ucha .. - odpowiedź jest prosta, człowiek dobry nawet podczas bardzo ciężkich sytuacji życiowych nie potraktuje drugiego jak śmiecia jak dno .. ! 

 Dlatego morał tej bajki jest prosty i powszechnie znany - jeśli w życiu otaczasz się dobrymi ludźmi i zwracasz szczególną uwagę na kontakt interpersonalny to nie bój się kierować do specjalistów dla których bycie dobrym człowiekiem nie jest czymś nad czym musi się pracować - bo to albo w człowieku jest albo tego nie ma i nigdy nie będzie !! 

A dla Taboretów (#2)- jeśli taki nie daje za wygraną i źle traktuje terapeutę, który chce mu pomóc mam jedną odpowiedź (czyt.niżej) 

Źródło : Facebook